Silver Lining

Silver Lining is een vooruitstrevend initiatief dat aan zorgverbreding doet, door middel van kunst.

13 april 2012 kreeg mijn mama de meedogenloze diagnose borstkanker patiënte te zijn. Na een lange, slepende, maar succesvolle strijd, overwon ze deze ziekte. Het was een periode die voor niemand eenvoudig was. Voor haar niet en voor haar omgeving niet. Toch besloot kunstenares en leerkracht mevrouw Campers de strijdbijl niet te begraven. Tijdens haar behandeling zijn er belletjes gaan rinkelen. Het gaf immers veel stof tot nadenken.

Ergernissen:
Net zoals velen moest ze het leed van de slepende behandelingen ondergaan: Operatie, chemo, bestralingen,... Elke dag denk je na, reflecteer je, de toekomst zit vol onzekerheden.

We hebben de wereld op een andere manier moeten zien. Er hangt een negatieve sfeer in de wachtkamers voor de afdeling oncologie.

Mensen komen, mensen gaan.

De muren zijn spierwit. Je bent patiënt en je weet niet waar de toekomst naartoe zal gaan.

De strijd is zwaar en vraagt haast alle energie.

Negatieve gedachten beklijven op deze angstvallige manier gemakkelijker.

Voer de strijd niet alleen!:

Gelukkig voor ons heeft ze deze strijd dapper gestreden en mag ze één van de gelukkigen zijn, hier heelhuids door te komen. Een geluk dat voor ons onbeschrijfelijk is en met onschatbare dank wordt aangenomen. Het is haar persoon dat de strijd gewonnen heeft met de steun van een veerkrachtige omgeving.

Toch bleef het idee dat honderdduizenden vrouwen, gezinnen, omgevingen, ... met hetzelfde lot worden geconfronteerd, knagen.

Vanuit haar expertise als kunstenares, leerkracht plastische opvoeding, docente, cultuurminnares en haar vroegere ervaringen, zag mijn mama een manier om deze mensen te ondersteunen, hulp te bieden vanuit een hoek die voor vele mensen onverwachts is. Mee te werken aan een veerkrachtige omgeving voor iedereen. Mee te werken aan een omgeving waar negativisme minder kans krijgt om te beklijven. Een vorm van genezing, een vorm van zorg.

Kunst is meer dan een concept. Het kan een bindmiddel zijn, het kan een ondersteunende rol spelen. Het doet je voelen, horen, ruiken en zien. Het kan je in beweging zetten.

Het kan een vorm zijn van zorgverbreding.

Kunst is immers gemaakt door een persoon, vaak met een bedoeling. Het kan het gevoel geven dat je niet alleen bent, ook wanneer alles rond je heen lijkt in te storten.

Met deze ongelooflijk empathische gedachte startte mevrouw Campers dit innoverende project.

Al snel bleek dat er heel veel mensen bereidt zijn om hier aan mee te werken. Leerlingen, intellectuelen, het stadsbestuur, kunstenaars en dichters. Noem maar op.

Op deze manier geven we een krachtig signaal. De strijdt wordt aangegaan met negativisme en op deze manier kan iemand in de wachtzalen van oncologie meer ruimte krijgen voor blijde gedachten.

Ook wordt er aan zorgverbreding gedaan door middel van het boekenproject Blijde Gedachten. Positieve boodschappen van bezoekers, dichters, schrijvers, ... werden verzameld en gebundeld in een boekje dat het thema met de vraag: "Wat geeft mij troost?" draagt. Dit boekje werd verwezenlijkt met de financiële steun van Stad Turnhout.

Ook worden verschillende taboes rond chronische pijn en menselijk leed doorbroken. Dit gebeurt binnen de klasmuren, maar ook in de wandelgangen van het ziekenhuis. Een menselijk leed dat niet alleen gedragen hoeft te worden, maar evengoed bespreekbaar mag zijn.

We stelden vast dat kunst in ziekenhuizen momenteel een groot tekort kent.

Daar willen we samen wat aan veranderen!

Heb je nood aan een gesprek? Contacteer ons via silverlinging@outlook.com!